انیسون که آن را بادیان رومی نیز می نامند،گیاهی با دانه های بسیار معطر است.انیسون از تیره چتریان است و ا دانه هایی سبز رنگ ،گلابی شکل و کوچک که قسمت فوقانی آن نوک تیز بوده و پنج خط برجسته بر روی آن کاملا مشهود است.انیسون غالبابا دانه های هشت شیاره رازیانه مخلوط می شود.

خواص درمانی :

۱- آن را در دهان بجوید، طعم نامطبوع برخی ادویه ها را زائل می کند، سردردهای سرد را تسکین می دهد، گرفتگی مجاری تنفس را باز می کند.

۲- آن را بجوید و بخورید، درد سینه و سرفه را تسکین می دهد، تنگی نفس را برطرف می سازد، برای تقویت دهانۀ معده مفید می باشد.

۳- مادران شیرده اگر بجوند و بخورند هم شیرشان زیاد می شود و هم از طریق اثری که در شیر می گذارد دل درد و دل پیچۀ کودک را برطرف می سازد.

۴- آن را نرم بکوبید و با گل قند مخلوط نموده و بخورید. ضعف قوای دماغی را برطرف می سازد، برای درمان مالیخولیا مؤثر است.

۵-  آن را با تخم کرفس و شکر نرم بکوبید و هر روز بخورید. بواسیر بادی را درمان می کند.

۶- چهل روز صبح ناشتا آن را با انجیر بنوشید، بدن را چاق می کند.

۷- آب دم کردۀ آن را بنوشید. تونیک و محرک و بادشکن است، برای تسکین دل درد، دل پیچه و دردهایی که منشأ عصبی دارد و موجب انقباض عضلات معده و روده می شود مفید است، هضم کننده و خلط آور است، نفخ و قولنج را برطرف می سازد، ترشح عرق و ادرار را زیاد می کند، خون را تصفیه می کند و جریان خون و قاعدگی های سخت را مرتب می سازد، رنگ پوست بدن و رخساره را روشن می کند، تشنج، کابوس، تپش قلب و آنژین دوپواترین کاذب را درمان می کند.

۸- آن را با ریشۀ شیرین بیان دم کنید و آب صاف کردۀ آن را بنوشید. برای باز کردن گرفتگی های کبد، طحال، کلیه، مثانه، رحم، رفع استسقاء، خرد کردن سنگ مثانه و تقویت نیروی جنسی مفید است.

۹- گرد کوبیدۀ آن را با مسواک به دندان ها بمالید، برای جلای دندان و رفع بدبویی دهان نافع است.

۱۰- بُخور آن مسکن سردردهای سرد مزاجان است.

۱۱- آن را در سرکه بخیسانید، سپس خشک کنید و بو بدهید و روزی چندین بار ببویید. زکام های افراد سرد مزاج را بهبود می بخشد.

۱۲- آن را مثل غبار نرم بسایید و با روغن گل سرخ مخلوط کرده و بصورت قطره در گوش بچکانید. برای تسکین درد گوش، درمان کری و رفع سنگینی شنوایی که از ضربه ایجاد شده باشد مفید است.